Wat is EAP?

Een EAP is een door de werkgever gesponsorde dienst die is ontworpen voor persoonlijke of gezinsproblemen, waaronder mentale gezondheid, drugsmisbruik, verschillende verslavingen, huwelijksproblemen, opvoedingsproblemen, emotionele problemen of financiële of juridische problemen. Dit is normaliter een dienst die door een werkgever aan de werknemers wordt verleend om hen te helpen bij het verkrijgen van hulp voor deze problemen, zodat zij verder kunnen werken en effectief kunnen blijven. EAP is ontstaan met een primaire focus op problemen met drugs en alcohol met de nadruk op het rehabiliteren van gewaardeerde medewerkers in plaats van hen te ontslaan vanwege hun drugsproblemen. Het wordt soms geïmplementeerd met een disciplinair programma dat vereist of sterk aanmoedigt dat de verslaafde werknemer aan een EAP deelneemt. In de loop der jaren is het EAP uitgebreid en omvat niet alleen kwesties op het gebied van mentale gezondheid en drugsmisbruik, maar ook kwesties op het gebied van gezondheid en welzijn en werk/privéleven. Hoewel één aspect van de EAP-diensten gericht is op de individuele werknemer en zijn gezinsleden, omvat een ander onderdeel de diensten die aan de organisatie worden aangeboden. Dit kan preventie, training, consultatie, organisatieontwikkeling en crisisrespons omvatten. In een speciale commissie die is benoemd door de National Business Group on Health, werd EAP op de volgende manier gedefinieerd: Employee Assistance Programs zijn de menselijk gedrag/psychologische experts die strategische analyse, begeleiding en consultatie in de hele organisatie bieden om de principes van menselijk gedrag toe te passen om de organisatorische prestaties, cultuur en zakelijk succes te verbeteren. De Council on Accreditation (COA), die EAP's accrediteert, definieert het programma in termen van bepaalde kerntechnologieën; deze omvatten consultatie met en training van en assistentie aan het leiderschap van de werkorganisatie, vertrouwelijke en tijdige probleemidentificatie, gebruik van constructieve confrontatie, doorverwijzing van werknemers voor diagnose, overleg met werkorganisaties bij het aangaan en onderhouden van effectieve relaties met behandelaars en andere dienstverleners, overleg met werkorganisaties om de beschikbaarheid van en de toegang van werknemers tot ziekteuitkeringen aan te moedigen, en identificatie van de effecten van EAP-diensten op de werkorganisatie en individuele werkprestaties.